Unikatowy pokaz mobilnej ochrony przeciwpowodziowej odbył się 18 maja w Dobczycach. Elementem pokazu była sztuczna fala powodziowa, dzięki której stworzone zostały warunki zbliżone do tych panujących podczas powodzi.
Pokaz miał charakter niepowtarzalny w skali kraju. Po raz pierwszy wytworzona została sztuczna fala powodziowa, dzięki której powstały warunki zbliżone do panujących podczas wezbrania. Dzięki temu uczestnicy ćwiczeń mogli sprawdzić skuteczność dostępnych na polskim rynku mobilnych urządzeń przeciwpowodziowych. Udział w pokazie wzięło 11 wiodących polskich producentów urządzeń służących mobilnej ochronie przeciwpowodziowej. Równolegle Państwowa Straż Pożarna przeprowadziła ćwiczenia będące odzwierciedleniem działań podejmowanych podczas powodzi dla ratowania życia ludności i ochrony mienia. Pokaz adresowany był między innymi do osób mieszkających na terenach zagrożonych powodzią (terenów zalewanych do wysokości 0,5 metra) oraz jednostek samorządu terytorialnego, które w przyszłości mogłyby zdecydować się wykorzystywać urządzenia mobilnej ochrony w celu zabezpieczenia przed powodzią – zwraca uwagę Jan Brodowski, rzecznik prasowy Wojewody Małopolskiego.
Pokaz jest kontynuacją działań realizowanych w ramach Programu ochrony przed powodzią dorzecza Górnej Wisły. To pierwszy program rządowy, w którym zastosowano nowoczesne, kompleksowe i najbardziej efektywne podejście do inwestycji przeciwpowodziowych, czyli podejście zlewniowe, a nie ograniczane granicami administracyjnymi. Dla poszczególnych zlewni głównych dopływów górnej Wisły opracowano koncepcje ochrony przeciwpowodziowej. Najpierw opracowano analizy zagrożenia powodziowego. Ustalono liczbę ludności zagrożonej powodzią, zinwentaryzowano zagrożone budynki i infrastrukturę techniczną. Przeprowadzono także inwentaryzację istniejącego systemu ochrony przeciwpowodziowej.
Następnie opracowano analizy programów inwestycyjnych, na które składały się różne warianty inwestycji. Przewidywały one budowę lub przebudowę różnego rodzaju obiektów ochrony (zbiorniki retencyjne, poldery, obwałowania i bulwary). Za pomocą modeli sprawdzono również efekty inwestycji znajdujących się w planach poszczególnych jednostek.
W latach 2011-2014 zakończono analizy zagrożenia powodziowego dla zlewni ośmiu głównych dopływów Wisły – Soły, Skawy, Raby, Dunajca, Nidy, Czarnej Staszowskiej, Wisłoki, Sanu z Wisłokiem (obejmujące 68,4 % obszaru dorzecza górnej Wisły) oraz cztery wielowariantowe analizy programów inwestycyjnych dla zlewni Raby, Nidy, Czarnej Staszowskiej, Sanu z Wisłokiem (45,7 % obszaru dorzecza górnej Wisły). Kolejne cztery analizy programów inwestycyjnych dla zlewni Soły, Skawy, Dunajca i Wisłoki zostaną zakończone do czerwca 2015 r. Dodatkowo zlecono wykonanie analiz zagrożenia powodziowego i programu inwestycyjnego dla zlewni mniejszych dopływów Wisły (już zakończono takie analizy dla zlewni Skawinki i Wielopolki).
Podczas prac stosowano podejście „nie wszystko wymaga ochrony za wszelką cenę”. Za każdym razem przy propozycjach inwestycji zestawiano koszty budowy obiektów z ilością chronionych budynków oraz wartością chronionego mienia. Dzięki temu wyznaczono obszary, a w szczególności domy mieszkalne i inne obiekty zagrożone zalaniem wodą maksymalnie do wysokości 0,5 m. Obiekty te mogą podlegać ochronie indywidualnej np. za pomocą mobilnych urządzeń przeciwpowodziowych. Jest to najbardziej opłacalne i gwarantuje brak ingerencji w środowisko naturalne. Inne rozwiązanie to budowa (przy wsparciu państwa) nowych domów w bezpiecznym miejscu.
—————————————————————————–
– Program ochrony przed powodzią w dorzeczu górnej Wisły funkcjonował od sierpnia 2011 roku do sierpnia 2014 roku.
– w ramach Programu zrealizowano 71 projektów, w tym 13 projektów koncepcyjnych, 33 projekty dokumentacyjne i 25 projektów wykonawczych,
– wartość projektów to ok. 125 mln zł,
– łączna wartość uruchomionych zadań to ok. 2 mld zł,
– w wyniku realizacji projektów ochroną przed powodzią objęto ok. 71 tys. osób zamieszkujących na obszarze ok. 39 tys. hektarów.
