Muzeum im. Stanisława Fischera w Bochni zaprasza w 90. rocznicę śmierci Ludwika Stasiaka (1858-1924)malarza, badacza sztuki, ilustratora, literata i wydawcy na uroczyste otwarcie wystawy „Twarze i maski”.
Wprowadzenie:
Agnieszka Truś-Bakalarz – Wariacje na temat malarstwa Ludwika Stasiaka
Jan Flasza – Ludwika Stasiaka pokusy literackie i edytorskie
Niedziela 30 listopada, godzina 12.00,Rynek 20.
3 grudnia mija 90. rocznica śmierci Ludwika Stasiaka – artysty wielowymiarowego, o wyjątkowym znaczeniu dla rozwoju bocheńskiego środowiska plastycznego. Dzięki szerokim horyzontom i pozycji, którą osiągnął ten utalentowany uczeń Jana Matejki w ówczesnej sztuce polskiej, mógł skupić wokół swojej pracowni w Bochni przy ul. 3 Maja (dziś ul. Konstytucji 3 Maja 16) szeroki krąg ludzi sztuki. Zarówno swoich znanych przyjaciół z Wodzinowskim, Żelechowskim i Tetmajerem, jak i miejscowych artystów młodszej generacji – Marcina Samlickiego i Bogusława Serwina.
Jego twórczość malarska wykazuje znaczne zróżnicowanie. Jest w niej zarówno przykładnym uczniem swojego Mistrza, odtwarzającym obrazy z naszych dziejów ojczystych, jak i poszukiwaczem form i barw właściwych już raczej nowym kierunkom. W pewnym momencie porzucił malarstwo, aby oddać się swojej wielkiej pasji – badaniu sztuki średniowiecznej, której poświęcił kilka książek i o wiele więcej płomiennych tekstów publicystycznych. Był też czas, gdy uchodził za jednego z bardziej aktywnych ilustratorów czasopism na ziemiach polskich. Potrafił również znakomicie odczytać nowe możliwości w zakresie upowszechniania twórczości malarzy, angażując się z właściwym sobie zapałem w działalność bocheńskiego Wydawnictwa Dzieł Sztuki „Stella”. Próbował sił w zbeletryzowanej powieści historycznej, a nawet w utworach dramatycznych przeznaczonych na scenę teatralną.
