Konkurs na rewitalizację centrum został rozstrzygnięty. W piątek wyniki zostały przedstawione na konferencji prasowej z udziałem Sądu Konkursowego. Żadna z prac nie zdobyła pierwszego miejsca, ale każda zawiera ciekawe elementy do wykorzystania na przyszłość – uważają jurorzy.
Do konkursu zgłoszono trzy różne pomysły na odnowę centrum miasta. Oceniał je przez Sąd Konkursowy w składzie:
– Andrzej Kadłuczka: prof. zw. dr hab. architekt (przewodniczący),
– Andrzej Cetera: archeolog – kierownik delegatury WUOZ w Tarnowie,
– Robert Cerazy: zastępca burmistrza Bochni,
– Eligiusz Dworaczyński: archeolog,
– Jan Flasza: historyk sztuki – dyrektor Muzeum im. St. Fischera w Bochni,
– Beata Janusz: architekt,
– Adam Kobiela: architekt,
– Bogusław Krasnowolski: historyk sztuki – dr hab., prof. nadzwyczajny UP JKPII w Krakowie,
– Piotr Langer: architekt, dr inż.,
– Tomasz Przybyło: zastępca burmistrza Bochni,
– Barbara Pawlik: inspektor (sekretarz Sądu, bez prawa głosu).
W ocenie Sądu, żaden z przedstawionych projektów nie zdobył pierwszego miejsca, ale każdy zawiera cenne elementy, godne ujęcia w docelowym planie. Dobrze się stało, że to jest konkurs studialny, który daje ciekawe materiały do dalszego projektowania. Te materiały w każdym z trzech projektów się znajdują, natomiast żaden z nich moim zdaniem nie jest kompletny – uważa prof. Andrzej Kadłuczka, przewodniczący Sądu Konkursowego.
Decyzją Sądu, przyznano dwa równorzędne drugie miejsca oraz miejsce trzecie:
– II nagrodę w wysokości 15 tys. zł dostał Zespół Autorski: dr inż. arch. Janusz Krawecki, dr inż. arch. Piotr Turkiewicz, mgr Olga Bardan arch. wnętrz, mgr inż. arch. Mikołaj Białko,
– II nagrodę w wysokości 15 tys. zł otrzymał Zespół Autorski: dr inż. arch. Katarzyna Zawada-Pęgiel – kierownik zespołu, mgr inż. arch. Agnieszka Słowik, mgr inż. arch. Szymon Filipowski, dr inż. arch. Andrzej Wiszowaty,
– III nagrodę w wysokości 5 tys. zł otrzymał Zespół Autorski: mgr inż. arch. Patryk Pniewski, mgr inż. arch. Grzegorz Ziętek, mgr inż. arch. Martyna Kordys, student architektury Jakub Nanowski.
Sąd Konkursowy wydał następujące oceny przedstawionych prac (każda z wizualizacji opatrzona jest odpowiednim numerem konkursowym):
PRACA 54067
Ciekawa propozycja syntetycznego rozwiązania układu komunikacyjnego Bochni w kontekście jej obszaru centralnego, z zastrzeżeniem niezbędnego rozpoznania strefy ochrony archeologicznej, co może ograniczyć zaproponowane rozwiązania.
Trafne rozpoznanie i wyeksponowanie sekwencji ciągu przestrzeni publicznych na obszarze centrum z wyraźnie akcentowanym nawiązaniem do historycznej kompozycji zieleni w rejonie Plant Salinarnych.
Generalnie poprawna interpretacja wartości kulturowych na rewaloryzowanym obszarze z zastrzeżeniem nie pełnego wykorzystania dostępnych materiałów źródłowych.
Powściągliwość i ograniczenie rekonstrukcji historycznych obiektów na rzecz wyważonych i oszczędnych uczytelnień tych wartości jest zgodne z współczesnymi zasadami konserwatorskimi. Na szczególne wyróżnienie zasługują rozwiązania dotyczące przestrzeni Rynku, polegające na wydzieleniu stref o określonych cechach kompozycyjnych i użytkowo-funkcjonalnych i czytelnym zaakcentowaniu lokalizacji nieistniejącego ratusza nie deformującym obecnych walorów tej przestrzeni, a także miejsc gdzie funkcjonowały szyby solne Targ, Wielki i Wojewodzia Góra.
Wątpliwe funkcjonalnie i nieuzasadnione historycznie jest rozwiązanie Placu Gen. Okulickiego oraz pominięcie w projektowanej rekompozycji przestrzeni obszaru centralnego problemu zamku żupnego i przebiegu linii murów obronnych.
Pomimo dostępu do bogatego zestawu materiałów historycznych. Autorzy nie wykorzystali w pełni tych materiałów co uniemożliwiło pełne rozpoznanie walorów zabytkowych miasta.
PRACA 179648
Chociaż praca dość oszczędnie traktuje relacje funkcjonalno-przestrzenne obszaru centralnego Bochni ze strefą obrzeżną, to pozytywnie ogranicza i porządkuje ruch samochodowy, nadając Rynkowi formę współczesnej agory z elementem ekspozycji lokalizacji dawnego rausza i mocno akcentując salinarny charakter miasta.
W tym duchu należy pozytywnie ocenić kompleksowe ujęcie problematyki Plant Salinarnych i powiązana ich z zespołem zamkowym rekonstruowanym wg stanu z końca XVIII wieku. O ile ta propozycja, choć dyskusyjna mogłaby by być dalej twórczo rozwijana, to mocno kontrowersyjna jest kolejna rekonstrukcja szybu Regis, fantazyjna i nie uzasadniona źródłami formuła architektoniczna, rekonstrukcja odcinka murów obronnych, a także mało przekonująca propozycja zamiany istniejącego Domu Kultury i zastąpienia go potrzebnym Centrum Informacji Turystycznej, ale tu wprowadzająca w pierzei zachodniej Rynku zbyt mocny i rozsadzający jego ramy, przeskalowany nowy obiekt architektoniczny.
Pomimo dostrzeżonej przez Jury prawidłowo przeprowadzonej analizie wartości krajobrazowych i pozytywnej tendencji do wzbogacenia funkcji kulturalnych, pracę cechuje nazbyt swobodne podejście do historycznej tkanki urbanistycznej oraz wyraźnie pobieżne potraktowanie istniejących materiałów historycznych.
PRACA 819233
W pracy uwzględniono całokształt problematyki przestrzennej opierając się na kontekście urbanistycznym i układzie funkcjonalnym w obszarze centrum.
Interesującą tendencją jest dążenie do uspokojenia ruchu kołowego i zaakcentowanie historycznej sieci wodnej zwłaszcza w aspekcie uporządkowania Plant Salinarnych, choć sposób komponowania nowej zieleni i brak jej powiązania z zespołem zamkowym pozostawia szereg wątpliwości.
Szczegółowy niepokój wzbudziły propozycje dotyczące zagospodarowania przestrzeni Rynku z wątpliwymi nasadzeniami nowej zieleni przesłaniające historyczne monumenty miasta i nowym akcentem kubaturowym zlokalizowanym w południowej jego części, deformującym historyczne ukształtowane dymensje przestrzeni rynkowej. Jest to może interesujący w zamyśle lecz błędnie rozwiązany architektonicznie problem akcentowania w przestrzeni publicznej „meeting pointu” czy miejsca informacji i promocji miasta.
Do wątpliwych pomysłów zaliczyć należy także parking podziemny pod Placem Gen. Okulickiego.
Zauważony przez Jury brak koncepcji dla zamku żupnego i uczytelnienia linii murów obronnych może wynikać z pobieżnie przeprowadzonej analizy walorów zabytkowych Bochni, pomimo dostępu do bogatych materiałów źródłowych i studialnych.
————————————————————————–
Teraz opracowane pomysły zostaną przedstawione mieszkańcom, aby mogli wyrazić swoje opinie – mówi Robert Cerazy, zastępca burmistrza Bochni. Żadna z prac nie wyczerpuje całości problemu w obszarze rewitalizacji, jaki wytypowaliśmy do zainwestowania. Chcemy poddać to społecznej, ale szybkiej dyskusji, bo terminarz jest bardzo krótki, a następnie zlecić konkretne opracowania projektowe, które znów będą potrzebowały odpowiedniego czasu, aby zostały opracowane i uzgodnione – mówi zastępca burmistrza.
Pomysłom na rewitalizację Bochni uważnie przyglądają się przedstawiciele organizacji pozarządowych. Adam Piskór, szef fundacji Salina Nova, zwraca uwagę aby modernizując centrum Bochni nie zapomnieć o czynniku ludzkim. Rewitalizacja to nie remont. Bo nie wystarczy, że wymienimy np. pokrycie płyty Rynku, albo zrobimy nowe nasadzenia zieleni, bo może się okazać, że te przestrzenie nie będą tętnić życiem. Dlatego w centrum rewitalizacji musi być człowiek i wszystkie usługi gospodarcze, kulturalne, społeczne.
Remont Śródmieścia Bochni może pochłonąć kilkadziesiąt milionów złotych, które władze Bochni chcą zdobyć z Unii Europejskiej. Niewykluczone, że nabór wniosków zostanie ogłoszony już w połowie roku.
