„Bądźmy świadkami Miłości” – takie jest hasło nowego roku duszpasterskiego, który rozpocznie się wraz z adwentem. Czym jest adwent? Co oznacza to słowo? Do czego wzywa, do pokuty, czy może do radości?
Program duszpasterski przyjęli biskupi podczas ostatniego zebrania plenarnego w Łomży. Jest to ostatni z 5-letniego cyklu haseł duszpasterskich, realizowanego przez polskich biskupów. Hasło „Bądźmy świadkami Miłości” będzie realizowane w poszczególnych parafiach do jesieni 2010 r.
Adwent nieraz mylnie kojarzy się z okresem pokuty, podobnie jak okres Wielkiego Postu. Tymczasem nowe przykazania kościelne zmieniły jego pojmowanie: jest on okresem radosnego wyczekiwania na przyjście Mesjasza.
Słowo „adwent” pochodzi z języka łacińskiego: rzeczownik adventus – oznacza na przyjście. Starożytni rzymianie słowem tym oddawali oficjalny przyjazd cezara. W chrześcijaństwie ów termin wyraża czas radosnego przygotowania na przyjście Jezusa Chrystusa, zarówno w sensie historycznym, rozważanym w roku liturgicznym, ale i eschatologicznym (powtórne przyjście Chrystusa na końcu czasów). Pierwsze ślady obchodzenia adwentu pochodzą z IV w., między innymi w liturgii galijskiej i hiszpańskiej. Pierwotnie adwent trwał 40 dni (tyle, ile dziś Wielki Post), obecnie obejmuje on 4 tygodnie między pierwszą niedzielą po uroczystości Chrystusa Króla a pierwszymi nieszporami Bożego Narodzenia.
Wraz z rozpoczęciem adwentu na ołtarzach pojawia się wieniec adwentowy. Zwyczaj ten wywodzi się z Niemiec, w Polsce jest znany od ok. 160 lat. Na wieńcu wykonanym najczęściej z choiny umieszcza się 4 świece, oddające 4 tygodnie adwentu. Wieniec ten spotykany jest też w niektórych domach. Kolejne świece są zapalane podczas wspólnej modlitwy. Światło świecy, zieleń choiny oraz krąg wieńca symbolizują ludzką wspólnotę, oczekującą na przyjście Chrystusa. 4 płonące świece w wigilię Bożego Narodzenia wskazują na przyjście Jezusa, Światłości świata.
Adwent składa się z dwóch odrębnych okresów: do 16 grudnia włącznie (oczekiwanie na powtórne przyjście Jezusa na końcu czasów) oraz od 17 grudnia (czas bezpośredniego przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskiego, w której wspominamy pierwsze przyjście Chrystusa na ziemię).
Aktualny rok duszpasterski, któremu towarzyszy hasło „Otoczmy troską życie”, skończy się bowiem wraz ze starym rokiem liturgicznym.
