6 kwietnia w budynku dawnego Gimnazjum nr 1 w Bochni obchodzono jubileusz 18-lecia istnienia Europejskiego Klubu Pickwick’a, na który przybyli również goście z Hiszpanii. Okazją ku temu było wręczenie tytułu Honorowego Ambasadora Królewsko-Górniczego Miasta Bochni. Decyzją Kapituły z dnia 7 marca 2018 r. tytuł ten został przyznany Carmen Sanz Garcia – profesor historii i geografii w szkole średniej IES Penyagolosa w Castellon w Hiszpanii.
Akt nadania oraz pamiątkową statuetkę króla Kazimierza Wielkiego wręczył burmistrz Bochni Stefan Kolawiński, wyrażając jednocześnie wdzięczność za jej szczególną pracę na rzecz porozumienia młodzieży ponad granicami krajów i kultur oraz promowania Bochni w sercach i umysłach Hiszpanów. Carmen Sanz Garcia od ponad 10 lat realizuje, na najwyższym poziomie, współpracę pomiędzy szkołami Gimnazjum nr 1, obecnie Publiczną Szkołą Podstawową nr 1 w Bochni, a szkołą średnią IES Penyagolosa w Castellon.
Jednym z efektów tej współpracy są regularne wymiany młodzieży szkół. Od 2007 r. było ich 13 i wzięło w nich udział ponad 200 uczniów z Bochni oraz tyle samo uczniów z Hiszpanii. Należy podkreślić, że w przygotowaniu tych spotkań biorą udział nie tylko nauczyciele i uczniowie, ale także rodzice i środowiska lokalne, co w znacznej mierze poszerza zasięg tych działań i promocji Bochni.
Carmen Sanz Garcia jest miłośniczką, znawczynią i promotorką historii i kultury Bochni w społeczności swojej szkoły i miasta Catellon. Jako nauczycielka historii i geografii wprowadza do programu nauczania w swojej szkole dużo dodatkowej wiedzy o historii, tradycji i współczesności Bochni, Krakowa i Polski. Jest ambasadorką Europejskiego Klubu Pickwick’a – co wyraża się także w doskonałej znajomości wszystkiego, co stanowi współczesne życie Bochni i społeczności bocheńskiej szkoły.
Spytana kiedyś: „Dlaczego Polska, dlaczego Bochnia tak ją zafascynowała?”, odpowiedziała: „Najpierw byłam w Polsce prywatnie z moją rodziną i coraz głębiej poznawałam waszą trudną historię i różnorodną kulturę. Kiedy poznałam Kraków, już wiedziałam, że chcę doprowadzić do współpracy z jakąś szkołą z tego regionu. I wówczas spotkałam Bochnię, spotkałam niezwykłych ludzi i już po pierwszej wizycie wiedziałam, mimo, że nie znałam jeszcze, ani słowa po polsku, że jesteśmy sobie bliscy, że rozumiemy się i tak wiele – i jako nauczyciele, i uczniowie – z tej współpracy wynosimy dobrego, dla siebie i dla naszych małych ojczyzn. Od tamtej pory Bochnia i ludzie z Bochni są dla mnie drugą rodziną, polską rodziną.”
____
fot. Łukasz Chojecki
