4 listopada, w przededniu 640 rocznicy śmierci Kazimierza Wielkiego o postaci króla w malarstwie Wyspiańskiego i Matejki opowiadano w ramach cyklu Spotkań Czwartkowych w bocheńskim muzeum.
W 500. rocznicę nadania przez króla Kazimierza Wielkiego Statutów Wiślickich, w 1869 odkryto w Katedrze Wawelskiej jego sarkofag wraz ze wszystkimi insygniami władzy królewskiej.
Wydarzenie to było wielkim szokiem dla całego polskiego społeczeństwa, mogło być impulsem, który popchnąłby Polaków do patriotycznych manifestacji. Pod wpływem tych wydarzeń Jan Matejko namalował obraz zatytułowany „Wnętrze grobu Kazimierza Wielkiego”.
W 1900 roku Stanisław Wyspiański, „zarażony” przez swego mistrza, Matejkę, pasją do sprawy króla Kazimierza, podjął się wykonania projektu, którego celem było stworzenie monumentalnego witraża monarchy.
Te i inne historie podczas spotkania opowiadała Stefania Kozakowska emerytowany pracownik Muzeum Narodowego w Krakowie, autor wielu albumów i opracowań poświęconych sztuce polskiej z przełomu XIX i XX wieku.
